Ewa Kurek
piątek, 15 czerwca 2012
Ucieczka z zesłania
EWA KUREK
UCIECZKA Z ZESŁANIA
Książkę „Ucieczka z zesłania” Ewa Kurek napisała na podstwie pamiętników kobiety, która wraz z synem uciekła w 1940 roku z zesłania do Kazachstanu.
Książka po raz pierwszy została wydana przez „Edition Spotkania” w Paryżu w 1985 roku. W latach 1986-1989 miała kilka podziemnych wydań w Polsce. Ze względu na sytuację polityczną w Polsce, wydanie paryskie i wydania podziemne Ewa Kurek opublikowała pod nazwiskiem Marii Byrskiej.
W 1997 ksiązka została wydana w Wydawnictwie Clio pod nazwiskiem autorki.
Nakład wyczerpany.
POZA GRANICĄ SOLIDARNOŚCI
WYDANIE I WYDAWNICTWO WSU KIELCE 2006
WYDANIE II WYDAWNICTWO CLIO LUBLIN 2008
Książka jest próbą zmierzenia się z problemem stosunków polsko-żydowskich w czasie II wojny światowej w kontekście tysiąca lat istnienia obu narodów na polskiej ziemi. Jest także próbą zmierzenia się z problemami fałszowania historii.
Książka została przetłumaczona na język angielski;
w sierpniu 2012 roku ukaże się w USA.
Dzieci żydowskie w klasztorach
EWA KUREK
DZIECI ŻYDOWSKIE W KLASZTORACH
Książka jest pracą doktorską Ewy Kurek obronioną w KUL; wstęp do ksiązki napisał Prof. Jan Karski. Po raz pierwszy książka została wydana w 1992 roku przez Wydawnictwo „Znak” – Kraków pod tytułem „Gdy klasztor znaczył życie”; drugie wydanie Wydawnictwo Clio – Lublin 2001; wydanie trzecie Wydawnictwo Gaudium – Lublin 2004.
W 1998 roku książka została przetłumaczona na język angielski i wydana w Nowym Jorku pod tytułem „Your Life is Worth Mine” – wstęp do wydania amerykańskiego napisał Prof. Jan Karski.
Zaporczycy w fotografii
Prezydent RP Lech Kaczyński w dniu 5 marca 2008 roku odznaczył Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski żołnierza AK-ROAK-WiN majora „Zapory” – sanitariuszkę Barbarę Nagnajewicz-Woś ps. „Krysia”. Relacja sanitariuszki „Krysi”, opublikowana w tomie pierwszym „Zaporczycy – Relacje”, wyrokami Sądów RP została ocenzurowana.
Album zawiera 244 zdjęć i 997 biogramów żołnierzy lubelskich oddziałów AK-ROAK-WiN cichociemnego majora Hieronima Dekutowskiego ps. „Zapora” z lat 1943-1963 oraz wstęp podsumowujący wyniki badań autorki nad dziejami walki oddziałów lubelskiej Armii Krajowej z polskimi i sowieckimi komunistami po roku 1944. Wydanie I wyczerpane; w posłowiu do wydania drugiego autorka napisała: „Zapora zawsze zastanawiał się, czy będzie ktoś o nas pamiętał, że walczyliśmy o Polskę i nie byliśmy bandytami” – powiedziała sanitariuszka „Krysia”. W dniu dzisiejszym mija sześćdziesiąt lat od męczeńskiej śmierci legendarnego dowódcy AK-WiN Lubelszczyzny i jego oficerów. Oddając do rąk czytelników drugie wydanie albumu dokumentującego twarze i postaci jego oraz jego żołnierzy, melduję w zaświaty: – Majorze „Zaporo”, mimo wielu przeciwności, obywatelski i zawodowy obowiązek spisania i utrwalenia waszych dziejów wypełniłam. Wiedza i pamięć o tym, że walczyliście o Polskę i nie byliście bandytami, przetrwa po wsze czasy!
Ewa Kurek
Lublin, 7 marca 2009.
Subskrybuj:
Posty (Atom)